من دیگه غربت نمی‌خوام عشق و با حسرت نمی‌خوام صدای هق هق و گریه کنج این خلوت نمی‌خوام هر جایی‌ که درد زیاده قلبم اونجا خونه کرده غم و مهمون کرده و زود خوشی‌ رو روونه کرده دیگه طاقتی نمونده که بخوام جدا بمونم شعرای پر از من و تو با خودم تنها بخونم کاش ببینمت دوباره خیلی‌ کم حتی یه لحظه مثل اون روز‌های اول همه ی جونم بلرزه کاش خدا من و ببینه ببینه چه گیج و خستم دستم و محکم بگیره بگه که نترس من هستم کاش فقط یه بار دیگه با چشام تورو ببینم حاضرم تا ته عمرم پای این حسرت بشینم بسکه انتظار کشیدم همه آرزوم همینه پس بذار یه بار دیگه این چشام تورو ببینه کاش خدا بگه تو گوشم که نترس از این زمونه این زمونه‌ای که خیلی‌ با دلم نا مهربونه